Orzech włoski

Orzech włoski jest długowiecznym drzewem liściastym z rodziny orzechowatych, który dożywa nawet 400 lat. Charakteryzuje się on krótkim ale za to szerokim pniem oraz rozbudowaną koroną, lub wysokim pniem i koroną bardziej podłużną. Owoce są schowane w zielonej łupinie, która w chwili dojrzewania brązowieje i odpada. Zdrewniała owocnia, zwana potocznie skorupką, pełni rolę twardej osłonki, w której znajduje się nasiono. Jądro owocu jest częścią jadalną.

Historia

Pierwsze uprawy orzecha włoskiego zostały wspomniane już przez Pliniusza Starszego w jego dziele Historia Naturalis z I wieku naszej ery. Jednak orzechy były cennym składnikiem diety już wielu starożytnych Greków oraz Rzymian. W średniowieczu drzewa rozprzestrzeniły się po całej Europie, a ich uprawami zajmowali się mnisi oraz polscy duchowni. Według legendy, do Polski orzechy włoskie, trafiły w XII wieku dzięki świętemu Jackowi, którzy przywiózł je z Rzymu. Od tamtego momentu orzechy przyjęły się błyskawicznie w okolicznych wsiach i miastach.

Pochodzenie

Orzechy uprawiane są przede wszystkim w Europie, Ameryce oraz Azji. Dziko rosnące osobniki można spotkać na Bałkanach, w Południowej Europie, Himalajach, Birmie oraz środkowo-wschodniej Azji.

Zastosowanie

Orzechy włoskie, które po obraniu złocistej skórki mają bardzo słodki smak, są jadane na świe żo, w wersji suszonej lub zalane miodem. Orzechy są bardzo zdrowym elementem deserów, ciast oraz tortów. Można dodawać je do deserów lodowych, gofrów czy deserów owocowych połączonych z bitą śmietaną i sosami. Owoce orzecha włoskiego mogą być doskonałą dekoracją w postaci całych połówek, lub jako zmielony proszek do posypania masy kremowej na torcie lub cieście. Tłoczone na zimno orzechy włoskie dają olej o jasnożółtym zabarwieniu. Jest to jeden z droższych produktów, ponieważ litr oleju orzechowego może kosztować nawet 100 dolarów. Taki olej stosuje się przeważnie do sosów oraz sałatek. Nie powinno się wykorzystywać go do smażenia, ponieważ pod wpływem wysokiej temperatury nabiera niepożądanej goryczy.

Właściwości

Kształt owocu orzecha włoskiego kojarzony jest z ludzkim mózgiem, ale w tym podobieństwie kryje się sporo prawdy. Regularne jedzenie orzechów wspomaga koncentrację oraz polepsza procesy zapamiętywania. Owoce te są źródłem witaminy E, C, a także kwasu lanolinowego, odpowiedzialnego za prawidłową prace komórek nerwowych. Ponadto w orzechach zawarte są spore ilości składników mineralnych, wśród których wymienia się magnez, wapń, fosfor oraz potas. Osoby borykające się z depresją lub nadpobudliwością powinny regularnie spożywać orzechy włoskie. Duże pokłady magnezu w owocach sprzyja pozbyciu się przemęczenia. Żelazo znajdujące się w orzechach pomaga w walce z anemią. Dodatkowo orzechy posiadają serotoninę, czyli substancję odpowiedzialną za łatwe zasypianie, dobry nastrój oraz uczucie najedzenia. Systematyczne spożywanie owoców zmniejsza ryzyko zachorowania na nowotwory. W łupinach natomiast zawarta jest bardzo duża ilość jodu, który odgrywa bardzo ważną rolę w walce z niedoczynnością tarczycy. Orzechy włoskie są stosowane także w kosmetyce i pielęgnacji ciała. Przede wszystkim pomagają w walce z trądzikiem młodzieńczym, natomiast zawarty w nich brązowy barwnik glikozydowy pomagają skórze nabrać efektu delikatnej opalenizny. Płukanki do włosów przyrządzone na bazie orzecha włoskiego pozwalają na uzyskanie ciemnego koloru.